Feestdagen en jong ouderverlies

BAH KERST

Yeah, het is kerst! Niet dus… Voor mensen die jong ouderverlies mee hebben gemaakt blijft er altijd een leeg gevoel achter tijdens de feestdagen. Op t.v. komen allerlei verschillende reclames voorbij maar allemaal met dezelfde essentie. Gezellig, met z’n allen, rond een overvolle eettafel.

Kortom, er valt niets te feesten tijdens de feestdagen.

En dat met z’n allen, dat is waar het steekt. Er zijn helaas genoeg mensen die één of beide ouders moeten missen met de feestdagen. Door dit ‘familiefeest’ te benadrukken voelt het als peuteren aan een wond.

Jarenlang heb ik dit gevoel gehad tijdens de feestdagen. Ik kon er zelfs boos om worden en dacht er serieus over om een brief naar alle supermarktketens te sturen om de reclames aan te passen. Niet alle gezinnen bestaan uit een gelukkige vader, moeder en twee kinderen.

Tegenwoordig denk ik er anders over omdat ik weet dat ze er zijn. Hun energie is nog steeds bij me.

Wat mij heel erg geholpen heeft om mijn verdriet minder zwaar te maken is door er over te schrijven. Op die manier mocht en mag het er zijn. Ik heb een gedichtenbundel geschreven die ik heb opgedragen aan mijn moeder. Schrijven werkt helend. Ik kan het je van harte aanbevelen!

Ben je nieuwsgierig naar de gedichtenbundel? Deze is nu te bestellen als pre-order in de shop. Gun jezelf of een ander een waardevol cadeau voor de feestdagen.

Inmiddels heb ik er een dochter bij en voel me gezegend met mijn schoonfamilie die ik erbij heb gekregen. Mijn man heeft een hechte familie en het voelt fijn om daar onderdeel van te mogen zijn.

Ik vind het zelfs leuk om de tuincentra in kerstsfeer langs de gaan. Ondanks jouw grote gemis wens ik je fijne feestdagen toe.

OMDENKEN tijdens de feestdagen

Ik weet dat ze er nog zijn maar op een andere manier.

Mijn vader is er als ik met mijn zoontje de kerstoom versier en ‘lonely this Christmas’ van Mud opzet, het lievelingskerstlied van mijn vader. Wanneer ik een koekje uit de handgemaakt porseleinen koekjestrommel pak denk ik aan mijn moeder. Ik vertel verhalen over ze tegen mijn zoontje. Over hoe mijn vader mijn naam op de Duitse manier uitsprak en dat ik er helemaal gek van werd vroeger. Mijn zoontje plaagt me ermee en het is net of ik mijn vader weer hoor die me plaagt.